Anne Cafe, bir arkadaşım bahsetmişti bu blogtan. Bir baktım ki benim izleyenlerim arasında ama ben farkında değilim. Hemen yana iliştirdim linkini. Haberiniz yokse göz atın derim.
Beni mimlemiş. Evimizden bir köşe.
Evcimen bir insanımdır, severim köşe bucak evimi. Ama şu döneme ilişkin seçtiğim köşe bu. Ömrüm çok geçiyor bu köşede. Bazen bu köşeden baharların gelip geçişini izliyorum baharı yaşamadan diye üzülsem de, iyi ki böyle bir köşe var evimde. Umarım tezim de basılır ve bu raflarda yerini alır.
Müziğimse Volkan Konak yorumuyla doktora durumuma pek uyan ve çok sevdiğim türkü
Hasretinle ile düştüm yaban ellere, dalıp çıktıp ateşlere küllere
Giyin demir çarık gel ardım sıra,dağlara, yollara, çöllere
Diyardan diyara bir yol sor beni ...
Sen kalem ol ben de kağıt yaz beni yarim yarim, çiz beni yarim yarim...
Hüzünlü palyaço bir arkadaşımdan, yanindaki Kırgız sanatçı Manas (ismi ben verdim:)) ise Kırgız stajyerlerimden bir anı.
Ben de Hülya'nın Tunasını, Özgür Anne'yi, Tekir'i, Senem'i ve cevaplamasa da sevdiğimiz OIP'yi mimliyorum. Mimi yazmazsa durmadan mimleyen blog insanını çizer:))
5 yorum:
görüyorum ve rest diyorum :D))))
Çok sofistike bir sarı çizmeliyle karşı karşıya olduğumu fark ettim. Sömürgecilik tarihi, kamu yönetimi, halkla ilişkiler kitapları arasında ancak Tracy'nin kitabını tespit edebildim tanıdıklardan:) Çok ciddi insanmışsın. Düzenli, tertipli bir köşe:) O türküyü ben de severim.
bu ne düzen kardeşimmmmm, gıpta ettim valla :)
hah aldim mimi... vallahi cevaplayacağim, söz!
hiç bilmem rest diyince ne diycem şimdi ben OIP:))
Anne Cafe, kalıvermiş o kitap öyle arada. Ben de sonradan ama sen yazmadan farkettim. Ben de dikkatli bir Anne Cafe ile karşı karşıyayım sanırım. Ocak ayında elden geçirdim kitaplığı. Böyle olunca daha kolay bulabiliyorum aradığımı. Gene de istediğim ayrımları yapabildiğim söylenemez.
Teşekkür ederim, Tekir.
Ben de mimi aldım, kurukta bekliyor Senem:)
Yorum Gönder