Dün gece birden bastırdı kar Ankara'ya. Sabah daha erken kalktık, yollara düştük. Umut Ege'nin ilk tepkisi a-aa oldu, çok şaşırdı. En sevdiği oyunlardan hala cee-eee, her şey saklanmış, ne kadar güzel. Babanneye bırakırken bir kartopu attım, ama işe yetişmemiz gerektiği için tadını çıkaramadık karın. Neyse ki dede torun açığı kapamışlar. Umarım haftasonuna kadar kar kalır da, kar keyfi yaparız. Uzatır oğlumuzu kara, karda bir ölçüsünü çıkarırız.
Önce taksiyle gidelim dedik, taksi bulamadık. Toplu taşıma zaten böyle zamanda söz konusu bile olamıyor. Arabamızla düştük yola. Eskişehir yolu dahil, hiç bir yer temizlenmemişti. Kar lastiği olmadan yola çıkan insanların cesaretlerini de hayranlıkla izledim. Başkentte yaşıyor olmaktan bir kez daha gurur duydum:)) Neyse ki, kartpostal gibi manzara var da biraz mutlu olduk.
Karın daha fazla tadını çıkarmak istiyorum. Lapa lapa yağışı göremedim daha. Sessizliğine bayılırım karın. Ağaçlar arasında karda yürümek istiyorum, kar sessizliğinde. Hayal etmekle beyinler aşınmaz durumundayım ya olsun.
6 yorum:
Hayal etmek serbestse. Abant. Karda yürüyüş. Geri dönüş. Şömine karşısında kahve/şarap. Ah.
karda fink atacağına kır dizini mimini cevapla:)))))
romantik bir hava sezdim sanki :) bu postta bu yorumlara arka fonda edith piaf şarkısı eklemek fena olmaz sanırım :)
http://hulyanintunasi.blogspot.com/2010/01/pek-taze-blogger-nihal-mimlemis.html
Hayal edecek altyapı bile yok, yağmur yağdı eridi gitti kar Özgür.
Hülyaaaaaa, derdini söyle hülyaaaaa neden böyle:)
Bence de, fazi:) Gerçi artık romantizm aneeeiii nidalarıyla bölünebilir her an.
Yorum Gönder