23 Aralık 2009 Çarşamba

Geçiyor günler...





14. ay geride kaldı. GÜnler geçiyor, gidiyor.
Yürüme projelendirmesi devam ediyor. Analiz, geliştirme tamamlandı. Testlerdeyiz. 7-8 adıma kadar çıkabilirlik göründü. Şu an ben de test dokumanını yazarak katkıda bulunayım:))



Annesine hiç kıyamaz, uzattığı soğan kabuğuyla besleyecek beni:)

Saat'e aette, şapkaya aygki diyor.

İlk gördüğünde fena halde korktuğu köpek bu günlerde biricik oyuncağı. Hov hov kendinden geçiyor. Sanırım havlamayı benden öğrendi:) Yaz gelse de biraz doğaya karışsak.

4 yorum:

Yelish dedi ki...

cocuklarin adim atarkenki gururlanisi , mutlulugu yuzlerine vuruyor ya , bayiliyorum o hallerine
Ilk fotografta oldugu gibi .. olayin ozeti yuzundeki ifadede :)

Yasosh dedi ki...

Maşallah maşallah.. Neyse ki temizliği de Umut Ege'ye yaptırdığın belgelenmiş oldu.. :))

OiP dedi ki...

Oyyy ayakları üşümüyor mu bu adamın. Hep çıplak, hep çıplak.. Bize de gel Umut Ege, yardım et şu OİP teyzene:)

saricizmeli dedi ki...

çok haklısın, yeliz.

hayatı tutsun ucundan yaso teyzesi:))

OIP teyzesi, ben yelteniyorum ama o hemen çıkarıyor çorapları sonrada suratıma doğru sallandırıyor ben bildiğimi okurum misali.