10 Şubat 2011 Perşembe

Mutluluktan erime haftası...



UE'nin M. teyzesi, 1. yaşgününe yetişsin diye başlayıp 2 yaş 3 aylıkken tamamlamış el emeği göz nuru bu güzel hediyeyi. M. Teyzesi'nin dilediği gibi UE'nin bu yelkenli kadar özgür bir birey olduğunu, M. teyzesiyle birlikte görmek de benim dileğim. Biliyorum ki, M. teyzesi UE'nin hayatında yelkenlinin yakınındaki fener gibi hep yakın ve de yol gösterici olacak. Benim hayatımda çoğu kez ondan çok şey öğrendiğim, çoğu kez kendime örnek aldığım, iyi ki var dediğim gibi UE'nin hayatında da olacak.

(Ne arada başladın el emeği göz nuru işlerine? Ben de dikiş makinesi mi alsam heveslerindeyim, böyle şeyler beceremezsem diye heveslerim yıkıldı şimdi:))


Yıllar önce doğumgünümde bana masal yazıp, resimleyip bastırdığında ömrümde aldığım en güzel hediyelerden birini aldığımı biliyordum... Şimdi teyze oğluma da en kıymetli hediyelerinden birini verdi.



Ne kadar şanslıyım, bu kadar özel arkadaşlarım var. Ben bu hafta mutluluktan eridim de eridim.

Pinkim, özenlisin, düşüncelisin, eğlencelisin iyi ki benim biricik arkadaşımsın. Seni seviyorum, denizler kadar...

Hiç yorum yok: