Doğum Sonrası Günler...

Doğumun peşi sıra ilk emmesini yapan NE, ne yazık ki ilerleyen saatlerde pek başarılı olamadı. Hemşireler gelip kolaylıkla tutmasını başarırken, ben oldukça başarısız kalıyordum. Hemşireler, ilk bebek herhalde dediler durumu görünce. İkinci diye cevap verince, ilki emmedi mi diye sordular. 20 ay emmesini söyleyince, emer emer diye moral verdiler, ne desinler:))

1 gün geçti toplamda 3 saat uyuyamadım, habire emmek istiyor başaramadığı için. En sonunda pes ettim, mama verdiler ve kesintisiz bir 4 saat uyuduk ana kız.

Bu arada tutturacağım diye çabalarken ciddi çatlaklar ve yaralar oluştu. Hiç istemediğim halde krem de kullanmaya başladım. Çok övülen bir kremden ben pek sonuç göremedim gerçi.

Ağrılı, emdi mi emmedi mi kaygılı bir hafta sonunda, aşağı yukarı başardık emme işini. Tecrübeli anne olmam, panik olmamamı sağladı. UE’de de 2. gün hiç emzirememiştim. Bunu düşündüm. Geçen sefer nasıl oldu gene olacak diye kendimi rahatlattım. Yememe içmeme dikkat ettim. Baba, uyku konusunda bana destek oldu. Emzirme kolduğunda sallana sallana uyuttu NE mızıktıkça.

Emme faslında işler kötüden iyiye giderken, abi kardeş faslında iyiden kötüye gitti. UE, kardeşini ilk gördüğünde biraz afallamakla birlikte çok olgun davrandı. Getirdiği hediyelere bayıldı. Ama günler geçtikçe, onun battaniyesinde ben yatacağımlar, arı gibi vız vızlamalar, kardeşinin beşiğini kaşla göz arasında hızla sallamalar, arada şaplaklar, kardeşini böbannesine göndermek istemeler (eve yardıma gelen teyzemiz ben götüreyim dediğinde ona izin vermiyor, gidecekse gene tanıdık birilerine gitsin de geri alabilelim:))…

Kardeşi ayaklarının arasında UE’ye çukataka getiriyor. Bu fasıllar pek hoşuna gidiyor UE’nin. Kardeşi ağlayınca abisini görmek istediği için ağlıyor. Ya da NE de abisiyle dışarı gitmek istediğinden ağlıyor. Ama ağlayarak birşey istenmeyeceği için gidemiyor zavallı NE (ne mesaj kaygılı anneyim:)). Kardeşinin beşiğini hızla sallamazsa, kardeşine kremini sürme hakkını kazanıyor UE. 3 kişi iki çocukla zor başa çıkıyoruz. Bir cümbüştür gidiyor evde. Ama arada kardeşini bir muhabbetle seviyor ki UE, herşey siliniyor. Ben en çok emme faslında zorlanırız diye düşünüyordum. Dişleri yok birşey yiyemez altyapısı işe yaramış. Bu konuda hiç araz yok. Hatta NE ağlıyor emzir bile diyor. Kardeşinin dil çıkarmasına pek bozuluyor, abilere dil çıkarılmaz diye uyarıyor NE’yi:)) Hem meşakkat hem eğlence bir arada geçiyor günler.

Bu arada UE 3 tane arka azısını çıkarmış, ben farkedesiye. Pınar çocuk sütünü pek sevdi. İçiremediğimiz sütü içirmeyi başardık, süt içmeyen çocuklara önerilir.

Pazartesi günü dikişlerimi aldırmak için doktora gittim, araya bir de Armada sıkıştırdım. Evden minik kaçamak iyi geldi. Ama 2 çocukla bu lohusalıkta pek cin ağırlayıp evden kaçabilecekmişim gibi görünmüyor.

Ankara’ya ne zamandır yağmayan güzel kar, benim üşütmemin risk olduğu döneme denk geldi. Camdan izledim bolca. Beyazlığı pek iyi geldi.

Şimdilik haberler böyle.

Gelişmelerle burdayım…

Yayın giderse diye http://saricizme.wordpress.com/ adresine de yedekliyorum.