14 Mart 2011 Pazartesi

Yarım Ay Geride Kalırken...


İki hafta önce bu saatlerde, ilk emzirmelerimi yaşıyordum NE ile. Sabah olmuş, akşam gelmiş koşturmasında anlamadan geçen yorucu 15 gün geride kalmış. NE günden güne daha bize alışırken, abisinin halleri birgün güneşli birgün kapalı. Dün NE'yi göbeğine geri koysunlar diyordu, bugün yarım saat kadar kardeşiyle oynadı. NE de bu oyun faslından pek memnundu. İkisinin bu halleri tüm yorgunlukları unutturuyor. 3 kişi, 2 çocukla anca başa çıkıyoruz. Tek başına çocuklar büyüten Türk annelerinin önünde saygıyla eğiliyorum.

Ben çok iştahlıyım. +7 kiloda takıldım kaldım bu nedenle. Roka isteğim bıçak gibi doğurur doğurmaz kesildi. Ödemlerim oldukça gitti. Şrek ayaklarından insan ayağına döndü ayaklarım. Lakin, yüzüğüm hala parmağıma girmiyor, hamilelik öncesi ayakkabılarımı giydim fena sıkıyor. Sanırım daha gidecek ödemler var (inşallah, inşallah, yoksa halim nice olacak).

Emzirme fasılları için romanlarımı seçtim. Yatak odasına tv de edindik en sonunda.

Dün kardeşi UE'ye oyuncak getirdi. Panora'dan almış hem de;)

Gündüz NE uyurken, uykum gelmiyor. Gece tam benim uykum gelince de onun emesi geliyor. Altın kural budur değil mi?

Cinler bu sefer pek uğramadı, ya da koşturma hallerimizi görüp kaçıyor da olabilirler arkalarına bakmadan.

Günler geçerken aşırı yorucu, ama dönüp bakınca da pek bir hızla geçip gidiyor...

3 yorum:

İkiz Annesi dedi ki...

Öncelikle maşallah diyeyim.Doğan büyüyor der eskiler gerçekten de öyle.
Kardeş kıskançlıkları normal aslında ilk zamanlar yadırgarken şimdi anlaşabilmesine sevindim.
Ben tek başıma ikisiyle başa çıkıyorum ama kafamda bir hunim eksik:))
Ödemler zamanla mutlaka gider daha çok yeni.
Sağlıkla , mutlulukla güzel günler dilerim bebişe:)

Fatma dedi ki...

İki hafta geride kaldı ha. Zaman ne çabuk geçiyor diyeceğim ama sence de öyle mi bilmem. İlk zamanlar biraz yorucu geçiyor ama yeni doğan bebişin mis kokusu da pek güzeldir şimdi. Kıskanmamak elde mi, canım UE, kendisi de çok küçük daha annesi, ne yapsın, duygularına engel olamıyor yumurcak.

saricizmeli dedi ki...

İkiz kimbilir nasıl zordur, aralıklısı böyleyse. Kolaylıklar diliyorum ikimize de.

Fadiş, dönüp bakınca gerçekten pek hızla geçiyor. Ama geçerken çok da öyle değil:)