28 Mart 2011 Pazartesi
Bir Ay Geride Kalırken...
Zaman, hızlı akan zaman. Bir ay geride kaldı bile. NE emme işini kıvırınca ilk günlerdeki gibi aman Allahım bu ne dedirtmiyor. UE, NE’ye çok daha fazla alıştı. Günler ilk günlere göre çok kolay. Ama 2.5 yaş aralı iki çocuk oldukça zor. 40 çıkıp da yalnız başımıza kalınca işler hiç de kolay olmayacak gibi. Yazı anneanne dede yazlığında geçirmeyi planladığımız için bakıcı işini ağırdan alıyoruz. Dönüşte UE’nin kreşi ve bakıcı ayarlamaları gündemde olacak.
UE, iyice bir dillendi, çocuk oldu. Fırsat buldukça başbaşa oyunlar oynuyoruz. Geçen kepçeleriyle oynarken “Anne, benim kepçemin poposundan neden kırmızı kepçe gibi (evin karşısındaki inşaatta çalışan kepçe) duman çıkmıyor diye sordu”. Egzos için hoş değerlendirme:) Pırt yaptığında da kokulu matkap diyor;) Ona canımın içi diyorum. Sırf ona dememden mest olmuş ki dedesine anlatmış ben annemin canımın içiyim diye. Şimdi ne fırtınalar kopuyor içinde kim bilir. Belki de ancak 2. evladı olduğu an anlayacak bir anne baba iki evledını da engin sevgiyle sever.
Geceleri NE ağladığında o kadar zor geliyor ki uyanmak. Ama sonrasında bir öpünce, güç artıyor bünyemde. UE’ye göre gece uykuları daha parçalı NE’nin. Bilhassa gecenin 2. yarısında.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
5 yorum:
Demek bir ay geçti ha, dile kolay. Kardeşine nasıl bakıyor annesi, fotoğraf çok güzel. İkisine de maşallah kırkbir kere. Blogları pek ziyaret edemiyorum uzun süredir. Sizleri görmeyi özlemişim. Kolay gelsin.
kokulu matkap süpermiş!
ne sizle yatarken ue odasında uyuyor mu sorunsuz? merak ediyorum, gece uykuları nasıl oluyor 2 tane ile??
NE büyümüş annesi 1 aylık olmuş bile,darısı başımıza :)
1.ayınız kutlu olsun :) maşall NE ye fotoğrafta kocaman göüküyor. UE de yakışıklı abi olmuş. Sevgiler hepinize..
Fadiş, senin yorumunu da görmek çok hoş. Çok teşekkürleeer...
Itır, bir post yazayım:)
BAP, anlamazsın bile.
Hayat Güzeldir, uzun vadede hepsi kocaman oluyorlar sen hiç merak etme, denedim biliyorum;)
Yorum Gönder