Gelenler, gidenler...

İsveç'ten kardeşim geldi cuma gecesi. Cumartesi sabah da benim babaannemin vefat haberi. Hastaydı ne zamandır. Büyükanneler büyükbabalardan son kalandı. Bir devir kapandı aslında. Benim anne, annemle bababım büyükanne büyükbaba oluşunun aklıma daha net kazınmasıydı bir yandan da bu gidiş. Hayatta oldukça yol aldığımın daha da zihnimde berraklaşması (31 yaşındayım derken söylenen rakkamlar artıyor bence, hissettiğimiz hep farklı). Sevdiklerimizle geçireceğimiz zamanın ne kıymetli olduğu, hoyratça harcanmaması gerektiğinin, bu yönde her gün artan çabamın ne kadar doğru olduğunun göstergesi.

Cenaze sonrası Ankara'ya döndük. Burası ne kadar da serin.


Not: Bir baş sarımsaktan insanın içi tıp eder mi, benim etti. Okuyan anlıyor. Bu kadar ince detaya kadar düşünülmek, beni hayatta daha güçlü kılıyor. Sevgilerimle...