Daha dün değil miydi, ananemin bahçesinde (asmalı konak evi gibi bişiydi, istimlak edildi:( ) çeşme başı oyunları oynayıp, sarmaşıklardan paralar yaptığımız. Koca dükkana (girilmesi yasaktı) girmek için yollar düşünüp, ikindi vakitleri ananemin yumurta teklifine kafadan diye cevap verdiğimiz. (kazık kadarız, rafadana kafadan diyoruz, iyi gelişmiş sonradan espri yeteneğimiz:)) Teyzemin kızıyla bu sefer bizler anne, annelerimiz anane, ananemiz çok uzaklarda, Ankara'da buluştuk. Ozan ve Umut Ege tanıştılar, çocukla olmanın Umut Ege'yi nasıl değiştirdiğine bir kez daha şaştım. Gelsin çaylar, gitsin kahveler, açılsın muhabbetler... Babalar çocukları işe götürseydi muhabbetin dibine daha iyi vurabilirdik tabi;)
Haftasonu başladığımız eşyaları yavaştan taşıma işine devam ettik. Giysiler ve mutfak eşyalarını oldukça taşıdık. Masallardaki ufalttıkça büyüyen yaratıklar gibi lakin. Taşıdıkça bitmiyor, artıyor sanki. Kitapları koliliyoruz bir yandan. Kolilerin üzerlerinden atlayarak yürüyeceğiz yakında.
Pek de birşey kalmadı. Son 3 gecemiz... Bir yandan da hüzün kaplıyor insanı.
8 yorum:
bir sonraki ankaralı anneler buluşmasına bizi de çağırın lütfen ya da siz bize gelin.bizde ankaradayız ve çok yalnızız
5 gün sonra kavuşacağınız yeni mekanı düşlüyerek güç toplayın...:)
Taşınmak çooooooook zor ama keyifli de. yeni bir evi istediğin gibi yerleştitrmek, kullanmadıklarını atıp rahatlamak.çocukla zor tabii bunlara vakit gerekiyor ama planlı olunca hepsi olur. kolay gelsin.
Ben de bu Ankara'lı annelerle tanışmak istiyorum yaaa:)
Biz de kafadan diyoruz. Kolay gelsin
şarjlı süpürgenin hepsi aynı bacım
benimkisi arçelik, kaayet de güsel işliyo. tavsiye ederim. hayır mummynin işi çok da ben araya giriyim didim :=)
Noldunuz?
İlknur ve anne yazar, buluşma olursa aklımdasınız. Olmazsa bir buluşma yaparız üçlü:)
Çok teşekkür ederim Sermin, taşınmak gerçekten kolaymış, hastalıkla beraber bile hallettiğimize göre:))
Hülya bu dediğin süpürmen mi?
Özgür, nolduğumuzu biz de anlamadık:))
Yorum Gönder