29 Temmuz 2009 Çarşamba

Emek emek emekleme.


Üzerinden ay geçti sanırım, bizimki emeklemişti numunelik. Sonra park yatağında sıralamaya başlayınca, emeklemeyecek her halde diye düşünmüştüm. İlk önce sinyalleri geldi, göbeğini merkez alarak 360 derece dönme, ardından ayaklar ve popo kalkmaya başladı. Sonra da kurbağa gibi bir atılmayla ilk emekleme. 26 Temmuz 2009. Ankara'ya
geldiğimiz akşam evde ilk çekmecesini de açtı;) Hala pıtır pıtır ilerleme söz konusu değil. Lakin geri geri:)) dolanmaya başladı evde.

2. diş gelmek üzereymiş. İyice mızmızlanıyoruz. Benim yanından ayrılmam yasak örneğin. Neyse ki dinlenmiş durumdayım, enerjim yoğun. Ormanda çilek toplayan şirine edasında hem yanında olabiliyor, hem uyurken ve anlık dalgınlıklarında yapılması gerekenleri yapıyorum. (Bir günde iki kayıt bile yazabiliyorum:))

Vız vız arı, balığın suçu ne:))




Bir anneler bir de balıklar aksi tavırları bir gülücükle hemen hafızalarından silerler...

5 yorum:

Mustafa Rumelili dedi ki...

Harikaaaaaaaaa

Hülya Cinsçiçekçi dedi ki...

bebekler de anne milletinin asabiyetini, uykusuzluktan kaynaklı parlamalarını silecek kadar balık beyinli allahtan
hemen hemen tüm eski postalrını okudum. sen de az deli değilmişsin :))
çok şekersin

Adsız dedi ki...

cok tatli guluyor ama yaa.
masallah

Adsız dedi ki...

cok tatli guluyor ama yaa.
masallah

saricizmeli dedi ki...

Ben de eski postlarımı bir dönüp okuyayım diyorum bir ara, bakiim gelişimim nasıl:)) Teşekkür ederim, beni mahçuyp ediyorsun Hülya.

Kirazsevdasi, hastanede hemşireler anası güleç babası güleç kime çekmiş bu diyorlardı. Öyle bir kaş çatıyordu ki, en büyük gelişimi gülmede gösterdi:))