18 Nisan 2009 Cumartesi

Bir reklam...




Solo reklamı da yayınlanmıyor ki ne zamandır, nerden öğrendi bu çocuk hem yumuşak hem hesaplıyı:))

Teyzem benim dişimi ilk gören kişi olup sevinç içinde söylemiş, kendisine hediye alınacağını sanarak:)) Ben büyürken blog sahibi olmadığım için açıp bakamıyoruzne hediye almış diye;) Diş filan yok daha piyasada, baştan söyleyelim dişini ilk gören hediyeyi alır.




Buralara bahar hatta yaz geldi, Umut Ege paşa da şortlandı. Biz bir ay sonrasını hesaplayıp almıştık bunu ama erkenden doğunca hesaplar şaştı, bari bir resmi olsun bu takımıyla, kardeşi eskitsin ne diyelim;)





Dün teyzemiz geldi, Umut Ege'ye ilk 23 Nisan hediyesini getirdi, Umut Ege Vecihi oldu:)) Ayıcıkla vedalaşma vaktimiz gelip de geçiyordu, şapkanın zamanı artık. Bu frenk icadı çok işimize yarayacak gibi bir his var içimde.





Umut Ege Ankara'da bir iki muz yalamıştı, burada 1-2 damla çilek suyu, 1 dilim elma (sadece yalaması için), bir dilim salatalık (gene yalaması için) verdim.
Bugün ilk ciddi deneyimini yaşadı, 2 çay aşığı yoğurt, başta ne olduğunu anlaştıramadı sonra daha verin diye ağlamaya başladı, umarım bu iştahı daim olur. İlk 6 ay anne sütü uygulamasını tercih ettim ben. Haftaya doktorumuzun listesiyle başlayacağız ek gıdalara.

2 yorum:

İlknur dedi ki...

Aynı vaziyette bizimde kıyafetlerimiz kaldı :( Çok ilerisine hesaplayıp almamak lazımmış:.

Sizde başlıyorsunuz ek gıdalara demek. Valla emzirme/mama dönemini çok özleriz biz. Bizimki de bir iştahlı bir iştahsız. Allah yardım etsin Hepimize

saricizmeli dedi ki...

Hamileyken izliyordum blogunu sen aldıkça coşturdun bizi;)

Evet, tek derdimiz sütü arttırmaktı:)) Şimdi başlıyor asıl maraton, İlknur.